അമ്മയെന്‍ പ്രിയ മാതാവന്നെന്‍ കാതില്‍ മൊഴിഞ്ഞതാംനറുംതേനില് ചാലിച്ച വാക്കുകള്‍ മൊഴിമുത്തുകള്‍ ...
ഇന്നും നുണയുന്നിതമ്മിഞ്ഞപ്പാലിന്‍റെ മാധുര്യമൊട്ടും
ചോരാതെ കാലത്തിനൊപ്പം കാത്തു സൂക്ഷിക്കുവാന്‍..!
താരാട്ട് പാട്ടായും മുത്തശ്ശിക്കഥയായും പെയ്തിറങ്ങി
ഏറെ ഞാന്‍ കേട്ട് പഠിച്ചതാം പാഠങ്ങളൊക്കെയും
അറ്റമില്ലാത്തൊരീ യാത്രയില്‍ പാഥേയമായെന്‍റെ
കൂടെയുണ്ടെത്രയോ കാലം കഴിഞ്ഞു പോയെങ്കിലും..!
ജീവിതസായാഹ്നത്തിലും മുഴങ്ങുകയാണല്ലോ
മനസ്സിനകത്തളങ്ങളില്‍ പെരുമ്പറ കൊട്ടും പോലെ...
സ്നേഹ വാത്സല്യങ്ങളാല്‍ ഹരിശ്രീ കുറിച്ചതും
നോവുമാത്മാക്കള്‍ക്ക് സ്വാന്തനസ്പര്‍ശമായ്
അമ്മയില്‍ നിന്നല്ലോ സ്വായത്തമാക്കി ഞാന്‍
എന്‍മനം കരുണ തന്‍ അമൃത വാഹിനിയായ്
ഒരു പാല്‍ക്കടലായ് അലയടിക്കുന്നിതിപ്പോള്‍
തീരത്തിലലിവിന്‍റെ തിരമാലകള്‍ക്കൊപ്പം...
അമ്മതന്‍ ചുണ്ടില്‍നിന്നുതിര്‍ന്ന മൊഴിമുത്തുകള്‍
മനസ്സിന്‍ മണിച്ചെപ്പില്‍ സൂക്ഷിക്കും ഞാനെപ്പൊഴും...
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ